حرکت براونی یک نوع حرکت تصادفی است که در آن ذرات معلق یا محلول در مایعات، به طور تصادفی و بدون هدف حرکت می‌کنند. این نوع حرکت به نام فیلسوف و دانشمند انگلیسی رابرت براون نامگذاری شده است که او برای اولین بار این پدیده را در سال 1827 در مورد ذرات گرده‌های گل‌ها مشاهده کرده بود. مشاهده حرکت بروانی به وسیله دستگاه‌های آزمایشگاهی مختلف، از جمله میکروسکوپ، دستگاه‌های سیمولاسیون کامپیوتری و دستگاه‌های نورپردازی و لیزر امکان‌پذیر است.
یک مثال خوب از حرکت براونی
حرکت ذرات دود درون یک ظرف شیشه‌ای است. وقتی که دود یک سیگار یا یک عود سوخته به داخل یک اتاق شیشه‌ای وارد می‌شود، ذرات دود به دلیل تصادفی بودن بر روی ذرات هوا برخورد می‌کنند و حرکت می‌کنند. این حرکت تصادفی ذرات دود به دلیل برخورد مداوم با ذرات هوا است که باعث می‌شود ذرات دود به صورت تصادفی در اتاق حرکت کنند و به هیچ سمت یا جهت خاصی حرکت نکنند.
چرا باید حرکت بروانی را یاد بگیریم؟
این پدیده می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مفاهیم مختلفی را درک کنند و از آن‌ها برای توضیح پدیده‌های فیزیکی مختلف استفاده کنند. برخی از کاربردهای حرکت بروانی برای دانش‌آموزان عبارتند از:
درک مفهوم حرکت تصادفی: حرکت بروانی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مفهوم حرکت تصادفی را درک کنند و بفهمند که چگونه ذرات می‌توانند به صورت تصادفی و بدون هدف حرکت کنند.
مفهوم انحراف میانگین مربعی: حرکت بروانی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مفهوم انحراف میانگین مربعی را درک کنند و ببینند که چگونه می‌توان از حرکت تصادفی برای محاسبه این مفهوم استفاده کرد.
کاربردهایی در زندگی روزمره: دانش‌آموزان می‌توانند از حرکت بروانی برای توضیح پدیده‌های مختلف در زندگی روزمره استفاده کنند، مانند پدیده‌های پخش نور، پخش صوت و غیره.
مفهوم تصادفی بودن و احتمالات: حرکت بروانی می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مفهوم تصادفی بودن و احتمالات را درک کنند و از آن برای حل مسائل مربوط به احتمالات استفاده کنند.
