اکسیژن، یکی از مهمترین گازهای موجود در هواکره ( سیاره زمین ) است که به صورت ماده‌ای عنصری واکنش‌پذیر و بی‌رنگ است. این گاز در حدود 21 درصد حجم هواکره را تشکیل می‌دهد و برای حیات زمین بسیار اساسی است. اکسیژن در فرآیندهای مختلفی مانند تنفس، احتراق، تولید انرژی و … نقش مهمی دارد. به عنوان یک گاز واکنش‌پذیر، اکسیژن می‌تواند با فلزات و دیگر مواد شیمیایی واکنش داشته و ترکیبات جدیدی ایجاد کند. این واکنش‌ها می‌توانند به عنوان منبع انرژی یا در فرآیندهای شیمیایی مختلف به کار روند.
با افزایش ارتفاع در هواكره فشار گاز اكسیژن چه تغییری میکند؟
با افزایش ارتفاع در هواکره، فشار گاز اکسیژن کاهش می‌یابد. این پدیده به دلیل کاهش تعداد ذرات گاز در یک واحد حجم است. برای مثال از زمین به سمت بالا حرکت می‌کنید، جرم هواکره بر روی شما کاهش می‌یابد و این باعث کاهش فشار هوا می‌شود. به عبارت دیگر، با افزایش ارتفاع، فشار هواکره کاهش می‌یابد و این تأثیراتی بر فشار گازهای موجود در هوا دارد، از جمله گاز اکسیژن. این موضوع می‌تواند بر تنفس و همچنین بر فعالیت‌های فیزیکی در ارتفاع‌های بالا تأثیرگذار باشد.
چرا كوهنوردان هنگام صعود به قله‌های بلند، از كپسول اكسیژن استفاده میكنند؟
زیرا با افزایش ارتفاع، فشار هواکره کاهش می‌یابد و این باعث کاهش مقدار اکسیژن موجود در هوا می‌شود. این پدیده به عنوان کمبود اکسیژن در ارتفاع‌های بالا شناخته می‌شود. با کاهش فشار هوا و محدود شدن مقدار اکسیژن، کوهنوردان ممکن است با مشکلات تنفسی مواجه شوند. برای پیشگیری از این مشکلات، آن‌ها از کپسول‌های اکسیژن استفاده می‌کنند تا مقدار اکسیژن مورد نیاز برای تنفس را تأمین کنند و به موفقیت در صعود به ارتفاعات بلند برسند.
